Dzisiejszy post chcę poświęcić wydarzeniu które miało miejsce niemal siedemdziesiąt lat temu o godzinie W w Warszawie.
Powstaniu Warszawskiemu.
Doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że mało kto pamięta o tej rocznicy jednak dla mnie jako patriotki jest ona bardzo ważna. W końcu równe siedemdziesiąt lat temu Polacy sprzeciwili się komuś, kogo bał się cały świat. Choć z mojej rodziny (bynajmniej z tego co wiem) nikt nie brał udziału w Postaniu, mam ogromny sentyment do tego wydarzenia.
 |
| wykonanie- Grafika Patriotyczna |
Wiele osób uważa że Powstanie nie powinno mieć miejsca. Ze na własne życzenie zniszczyliśmy miasto, że sami jesteśmy sobie winni śmierci wielu rodaków. Zachciało nam się bohaterstwa. Pokazania całemu światu, Oto my, wielcy Polacy, sami pokonamy Hitlera! Że niepotrzebnie , dzieci umierały na ulicach Warszawy, partyzanci walczyli o każdą ulicę miasta i przeciwstawili się reżimowi zła. Szczerze? Jak słyszę takie brednie, jestem naprawdę nieprzyjemna.
Według mnie Powstanie było aktem niewiarygodnej odwagi i chęci odzyskania wolności. Czymś, na co nie było stać żadnego innego miasta, po niemal okrągłych pięciu latach niewoli. Pomyślcie jacy ci ludzie byli zdesperowani... po tylu miesiącach niewoli, cichej walki i strachu wyjścia po chleb, aby nie zostać złapanym w łapance...
Nie mogliśmy tak dłużej żyć.
Walki były niesamowite. Nie mogę się doczekać nowego sezonu Czasu Honoru gdzie głównym tematem będzie właśnie powstanie. Te wszystkie dzieciaki które ginęły na ulicy... to oni powinni być dla nas wzorem.
Wiecie co? My wygraliśmy to Powstanie. Zwycięstwem jest każdy człowiek który w tym dniu, zatrzyma się i pomyśli o powstańcach i każdym kto przeżył okupację- zarówno niemiecką jak i radziecką. Zwycięstwem nad Niemcami, jest każda osoba która złoży hołd polskim partyzantom. Bo utrzymujemy pamięć nad naszymi przodkami, a nasi wrogowie chcieli ją pogrzebać. Żyjmy przypominając sobie czasem o tych którzy umierali myśląc o nas...
Nie chcę wzbudzić w was poczucie winy, że żyjecie teraz- gdy pozornie wszystko jest dobrze w Polsce, a nie w czasach gdy każdy człowiek był na wagę złota. Tylko pragnę by każdy miał świadomość jakim koszmarem była wojna. Co nasi przodkowie przeszli Że bliskie sobie osoby były torturowane na własnych oczach, a mimo to milczały.
Zabijcie mnie i moje dzieci
Podpal nasz rodzinny dom
Lecz wolności mej i dumy
Nie pozwolę zszargać psom.
Pamiętaliście o tej rocznicy? Jesteście patriotami? Co sądzicie o Powstaniu Warszawskim?
Miłego dnia! :)
